ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΠΑΡΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑ ΜΕ ΣΧΗΜΑΤΑ

.Η εφεύρεση αφορά μία μέθοδο και μία εφαρμογή της μεθόδου υπό μορφή  αυτόνομου συστήματος – φορητής συσκευής πολύ μικρού βάρους, που έχει την ικανότητα να εξασθενεί τα πάσης φύσεως μαγνητικά πεδία χαμηλής συχνότητας που προέρχονται από γνωστά και μη φαινόμενα όπως τους γεωπαθογόνους κόμβους του HARTMANN ή αλλιώς τις γραμμές του πλέγματος Hartmann (Hartmann grid lines), τα ασθενή μορφογενετικά πεδία, την αντήχηση Schumann (Schumann Resonance), το φαινόμενο ‘Curry net’, την επονομαζόμενη ‘ακτινοβολία μαύρου ύδατος’ (black water radiation), και πολλά άλλα.  Πλέον των ανωτέρω υπάρχουν ‘άγνωστα ‘ στον άνθρωπο ασθενή ΄η χαμηλής συχνότητας μαγνητικά πεδία. Η επιρροή των μαγνητικών πεδίων χαμηλών συχνοτήτων στην ανθρώπινη ύπαρξη είναι πολύ σημαντική, ανεξάρτητα των αιτίων που τα αναπτύσσουν και τα συντηρούν, προκαλούσα διάφορες παθολογικές αλλά και ψυχολογικές επιδράσεις. Πολλοί επιστήμονες που ασχολούνται με την ανθρώπινη υγεία αναφέρουν στα θέματα σχετικά άγνωστα σε μας — κατά τη συζήτηση ζητημάτων υγείας. Τα συμπεράσματά τους καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτά τα φαινόμενα έχουν άμεση, αρνητική επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία παρεμποδίζοντας παράλληλα τη θεραπεία της ασθένειας.

Η έννοια της ‘αρνητικής ενέργειας’ που εκφράζεται σε αυτή την εφεύρεση είναι συνώνυμη και απόλυτα ταυτόσημη με τα αποτελέσματα των ασθενών μαγνητικών πεδίων, που προκαλούν γεωπαθογόνους κόμβους, πάνω στον άνθρωπο.    

Η παρούσα εφεύρεση σχεδιάσθηκε και αναπτύχθηκε μετά από μελέτη των ασθενών (χαμηλών συχνοτήτων) μαγνητικών πεδίων που αναπτύσσονται στην επιφάνεια όσο και εγγύς του φλοιού πάνω και κάτω της γης και δημιουργούν μικρές ενεργειακές δίνες, χαρακτηριζόμενες ως ασθενείς, οφειλόμενες σε λόγους που σήμερα μας είναι ελάχιστα γνωστοί ή κατανοητοί. Σκοπός της εφεύρεσης είναι η ανάπτυξη μεθόδου και ο σχεδιασμός συστήματος το οποίο θα εκτρέπει ή θα αραιώνει την πυκνότητα (ένταση) αυτών των πεδίων με άμεσα αποτελέσματα στην προαγωγή της ανθρώπινης υγείας και την ανακούφιση του οργανισμού μας από τις αόρατες αλλά επικίνδυνες επιρροές τους.

Συσκευές και μέθοδος ανίχνευσης γεοπαθογόνων κόμβων δεν υπάρχουν άλλες (η δεν έχουν γίνει γνωστές) εκτός από το δικό μας προαναφερθέν σύστημα σήμερα.  Αντίθετα προσπάθειες για την ανακούφιση από τις παθολογικές επιδράσεις των γεοπαθογόνων μαγνητικών πεδίων έχουν υπάρξει αρκετές. Στη δεκαετία του '80, ο Horst Baermann, γερμανός φυσικός, εφαρμόζοντας την Αρχή της Φυσικής που είναι γνωστή τα τελευταία 100 χρόνια ως «Hall Effect», σχεδίασε τους πρώτους Βιομαγνήτες, ειδικά και αποκλειστικά για χρήση στον άνθρωπο. Η εφεύρεση των Ομόκεντρων Ιατρικών Βιομαγνητών υπήρξε προϊόν πολυετών ερευνών πάνω στον τομέα της Βιομαγνητικής, είναι μοναδική στο είδος της και προστατεύεται από Διεθνείς Πατέντες (Europ. Pat. 0134437 & US Pat. 4.549.532). Οι Μαγνήτες αυτοί, σε αντίθεση με τους απλούς μαγνήτες, είναι ομόκεντροι και επιτυγχάνουν ακριβέστερη ευθυγράμμιση με τα αιμοφόρα αγγεία, σε όποια στάση και αν βρίσκεται το ανθρώπινο σώμα. Σήμερα γνωρίζουμε ότι οι δυναμικές γραμμές των μαγνητικών πεδίων περιστρέφονται και ελίσσονται, στον μεσοαστρικό χώρο και εκτείνονται σε εκατομμύρια έτη φωτός στη μεσογαλαξιακή έρημο. Οι αστρονόμοι έχουν καταλήξει στο ότι τα μαγνητικά πεδία είναι από τις πλέον ισχυρές δυνάμεις μορφοποίησης του σύμπαντος.  Φαίνεται πως ακόμη και τα πιο απομακρυσμένα μέρη του διαστήματος -τα χάσματα ανάμεσα στα σμήνη των γαλαξιών- διαπερνώνται από μαγνητικά πεδία πολύ μεγάλης ισχύος και άγνωστης προέλευσης. Σύμφωνα με τον Stirling Α. CοΙgate, αστροφυσικό στο Εθνικό Εργαστήριο του Lοs ΑΙamοs, "τα μαγνητικά πεδία είναι η επικρατέστερη μορφή ενέργειας στο σύμπαν". Ο μαγνητισμός για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ήταν στο στόχαστρο της αστρονομίας -παρουσιάζει τόσες δυσκολίες στη μέτρηση και στην κατανόηση, που είχε θεωρηθεί προτιμότερο να αγνοηθεί η ύπαρξή του. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι τα πεδία είναι αόρατα. Για να τεκμηριώσουν την ύπαρξή τους, οι αστρονόμοι πρέπει να χρησιμοποιήσουν πυξίδα και τα ρινίσματα που η φύση τούς παρέχει κατά καιρούς τυχαία, όπως κόκκους σκόνης και φορτισμένα σωματίδια. Η ευθυγράμμιση κόκκων σκόνης και η σκέδαση των ηλεκτρονίων , για παράδειγμα, είναι μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους ένα μαγνητικό πεδίο μπορεί να επιδράσει στην εκπομπή πολωμένων ραδιοκυμάτων ή να αλλάξει τη διεύθυνση του πολωμένου φωτός που διέρχεται από μια περιοχή του διαστημικού χώρου, περίπου όπως θα έκανε και ένα ζευγάρι ωμικών γυαλιών πολωμένου φωτός. Σταδιακά, οι αστρονόμοι κατέληξαν στο ότι (σχήμα 5) ο Γαλαξίας (13) μας έχει ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο (14), σχεδόν 5 μgauss, κατά μήκος των σπειροειδών βραχιόνων του (συγκριτικά, το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι 500.000 μgauss με κατεύθυνση προς Βορρά). Μία πυξίδα ευαίσθητη σε τέτοια πεδία, τοποθετημένη στην περιοχή του ηλιακού μας συστήματος, θα έδειχνε προς τον αστερισμό του Κύκνou. Παρόμοια μαγνητικά πεδία  έχουν και άλλοι γαλαξίες . 'Οταν οι ερευνητές ξεκίνησαν την αναζήτηση πεδίων ανάμεσα στους γαλαξίες, στα τέλη της δεκαετίας του '80, δεν είχαν μεγάλες προσδοκίες.

Εξάλλου, τα μαγνητικά πεδία είναι "παγωμένα" στο πλάσμα, το οποίο είναι πολύ πιο αραιό στο μεσογαλαξιακό διάστημα απ' ό,τι στο μεσοαστρικό. Σύμφωνα με παρατηρήσεις με τηλεσκόπια ακτίνων ‘Χ’, ακόμη και τα πυκνότερα μεσογαλαξιακά πλάσματα -που τα συναντά κανείς στους πυρήνες των γαλαξιακών σμηνών- διαθέτουν μόλις το ένα εκατοστό της πυκνότητας του μεσοαστρικού πλάσματος. Το 1990 οι Phillip Krοnberg και Kwang- Tae Kim από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο ανακοίνωσαν τις πρώτες μαγνητικές μετρήσεις στα διάκενα του σμήνους γαλαξιών της Κόμης της Βερενίκης. Το πεδίο του σμήνους είναι περίπου τόσο ισχυρό όσο και του Γαλαξία μας. Οι θεωρητικοί ερευνητές, ήδη προβληματισμένοι πίστεψαν πως το σμήνος της Kόμης ήταν κάτι εξαιρετικό. Προσγειώθηκαν όμως, όταν ο Kronberg, η Tracy Clarke από το Τορόντο και ο Hans Boehrjnger από το Ινστιτούτο Φυσικής του Διαστήματος Max Planck, στο Garchίngτης Γερμανίας, ανακοίνωσαν τις πρόσφατες ανακαλύψεις τους στο συνέδριο της Αμερικάνικης 'Ενωσης Φυσικής τον περασμένο Απρίλιο. Οι έρευνές τους σε 24 ακόμη σμήνη έδειξαν ότι όλα έχουν γαλαξιακά μαγνητικά πεδία. Τα πεδία αυτά δεν είναι πλέον δυνατόν να μην υπολογίζονται στα μοντέλα δημιουργίας των γαλαξιών και άλλων ουράνιων αντικειμένων , καθώς είναι εξίσου ισχυρά με άλλες γνωστές κοσμικές δυνάμεις. Kronberg αποκάλυψε επίσης καινούργιες μετρήσεις στον χώρο έξω από τα σμήνη γαλαξιών. Ο Ν. Μ. Kronberg, ο Rίchard Perley και ο Νamίr Kassim από το Εργαστήριο Ναυτικών Ερευνών ανακάλυψαν πως τα μαγνητικά πεδία που βρίσκονται σε μικρή απόσταση από το σμήνος της Κόμης έχουν τιμές που κυμαίνονται από 0,01 ως 0, 1 μgauss, αρκετά μεγάλες για να καθησυχάσουν τους θεωρητικούς επιστήμονες. Η ερμηνεία μαγνητικών φαινομένων σε κοσμική κλίμακα δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση και σήμερα αυτό το εγχείρημα είναι ακόμη πιο δύσκολο. Τα γαλαξιακά πεδία πρέπει με κάποιον τρόπο να δημιουργούνται κάπου, να ενισχύονται στις εντάσεις που σήμερα παρατηρούμε, να εκτινάσσονται στον μεσογαλαξιακό χώρο και εκεί να ενισχύονται ακόμη περισσότερο.

Προχωρήσαμε στην εφεύρεση αυτή μελετώντας τις δυσμενείς επιδράσεις που επιφέρουν στον άνθρωπο τα μαγνητικά πεδία χαμηλής συχνότητας, τα οποία στο εξής θα ονομάζουμε ‘ασθενή’ μαγνητικά πεδία και τις επιδράσεις της ακτινοβολίας τους στην υγεία του ανθρώπου και των εν γένει ζώντων οργανισμών καθαρά σαν περιβαλλοντικούς παράγοντες. Δηλαδή την πρόκληση μαγνητικής φύσεως γεοπαθογόνων κόμβων, πάντα σύμφωνα με την σημερινή τεχνολογική γνώση της ανθρωπότητας, που πρόδηλα φαίνεται να σχετίζονται με την ροή της κοσμικής ακτινοβολία που προσβάλει συνεχώς τον πλανήτη γη.  Η παρατήρηση των σαφέστατων ομοιοτήτων μικρόκοσμου – μακρόκοσμου, οδηγεί στο ότι το γνωστό υλικό σύμπαν λειτουργεί σαν ένας τεράστιος νοητός μαγνήτης. Οι μαγνητικές ή αν επιθυμείτε, ηλεκτρομαγνητικές δυνάμεις ‘συνάφειας’ είναι αυτές που συγκρατούν τους γαλαξίες και τα ενδογαλαξιακά υλικά μεταξύ τους.  Αυτό ισχύει φυσικά και για τα ενδογαλαξιακά συστήματα, δηλαδή για τα λεγόμενα ηλιακά συστήματα,  όπως και το δικό μας ηλιακό σύστημα. Σχετική φωτογραφία που διαθέτουμε απεικονίζει μη ορατές μορφές ζωής, μεγέθους περίπου ανθρώπινης παλάμης (σχήμα 3), οι οποίες έχουν φωτογραφηθεί στον Ελλαδικό χώρο, στην ακριβή μορφή των υλικών γαλαξιών και αστρικών νεφελωμάτων, όπως το επονομαζόμενο από τη γνωστή φωτογραφία της ΝΑSA, ‘σπειρογράφος’ (σχήμα 2). Φαίνεται λοιπόν ότι στα ηλιοκεντρικά συστήματα, όπως είναι το δικό μας, μεταξύ ήλιου και πλανητών αναπτύσσεται ένας νοητός μαγνήτης με τον ένα πόλο στον ήλιο και τον άλλο στον πλανήτη. Ίδιας μορφής νοητού μαγνήτου αναπτύσσονται και μεταξύ των πλανητών του ιδίου ηλιακού συστήματος.  Οι μαγνητικές γραμμές των μαγνητικών πεδίων που αυτοί οι νοητοί μαγνήτες αναπτύσσουν, έλκουν την κάθε λογής κοσμική ακτινοβολία αλλά και μη εισέτι γνωστά ορατά και αόρατα σωματίδια να κινηθούν πάνω τους. Έτσι η γη είναι ο νοητός πόλος πολλών μαγνητικών πεδίων και πάνω της ανακυκλώνεται πλήθος υλικών και μη γνωστών ή άγνωστων σωματιδίων. Η ιδιόμορφη υλική δομή (μεταλλεύματα κλπ) κάθε περιοχής της γης φαίνεται ότι σχετίζεται με την ‘ενεργειακή’ συμπεριφορά κάθε τόπου. Στην ουσία η υφή αυτής της υλικής δομής, αποτελούσα ιδιαίτερο μικρό τμήμα του πόλου του νοητών μαγνητών που προαναφέρθηκαν, είναι υπεύθυνη για την ιδιόμορφη ροή κοσμικών και μη ακτινοβολιών πάνω στη γη.  Σε κάποιες περιπτώσεις, καθόλου σπάνιες, τόσο στην επιφάνεια όσο και εγγύς του φλοιού πάνω και κάτω της γης, δημιουργούνται μικρές ή μεγάλες ενεργειακές δίνες οφειλόμενες στους παραπάνω λόγους.  Οι μικρές ενεργειακές δίνες ονομάσθηκαν ‘γεωπαθογόνοι κόμβοι’ από τον μεγάλο μελετητή γερμανό καθηγητή και μελετητή του φαινομένου HARTMANN.   Για τις μεγάλες ‘ενεργειακές αναταραχές’ ελάχιστα γνωρίζουμε. Σχετικά πρόσφατες δημοσιεύσεις (ΗΛΙΑΚΕΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ εφημερίδα ‘Εθνος‘, 11 12 05) αποκάλυψαν ότι επιστήμονες της ΝΑSΑ ανακάλυψαν νέ­ους τρόπους για την πρόβλεψη ορισμέ­νων ατμοσφαιρικών καταστάσεων που οφείλονται στην παρουσία των ηλιακών καταιγίδων. Με τη βοήθεια των  παρατηρήσεων από ορισμένες διαστημοσυσκευές μπορούμε πλέον να εκτιμήσουμε με μεγάλη επιτυχία τα αποτελέσματα που έχει στην ιονόσφαιρα της Γης η παρουσία ηλεκτρισμένου πλάσματος που εκτείνο­νται στο διάστημα σε αποστάσεις αρκετών χιλιάδων χιλιομέτρων. Η εικόνα (σχήμα 4) που δημοσιεύεται στο δημοσίευμα παριστά τη γη (10) να περιβάλλεται από ένα τεράστιο άυλο σώμα σε σχήμα ‘ντόνατς’, το γνωστό σε μας σαν ‘πλάσμα’ (11) , που όμως φέρει ένα τεράστιο παραβολικού τύπου κυλινδρικό σωλήνα (12) στο κέντρο του.

Όποιος βέβαια έχει γνώση Ελληνικής μυθολογίας μπορεί να αντιληφθεί ότι η ‘είσοδος’ του ενός άκρου αυτού του παραβολικού κυλινδρικού σωλήνα είναι η ευρεία περιοχή της Ινδονησίας (18) και η ‘έξοδός’ του εντοπίζεται αντιδιαμετρικά της γης στην περιβόητη από την αρχαιότητα περιοχή του τριγώνου των Βερμούδων (19). Εκεί εντοπίζουμε βέβαια τα γνωστά από την Ελληνική μυθολογία ‘ύδατα της ΣΤΥΓΟΣ’ με τα οποία ‘πολέμησε’ ο Ηρακλής, ο οποίος τελικά διέφυγε σώος από την ‘κατάσταση‘ αυτή.  Το προσδιοριστικό του ονόματος Ηρακλής βέβαια προέρχεται από τα λεκτικά συστατικά του ρήματος ‘κλάω - κλώ’ και του αορίστου του ρήματος ‘άρω’ , ‘ήρα’ που σημαίνουν για τους νεοέλληνες ‘έθραυσα’ και ‘σήκωσα’. Η αναφορά είναι σαφής  στη διάσπαση των ενεργειακών πεδίων και την διαφυγή από αυτά. Η ρήση του Ιησού Χριστού προς τον άνθρωπο  ‘άρων τον σταυρόν σου..’  που σημαίνει σήκωσε την ψυχή σου στον ουρανό – παράδεισο, παραπέμπει σε καταστάσεις της ψυχής – πνεύματος και όχι μόνο υλικού σώματος. Το λεγόμενο πείραμα της Φιλαδέλφειας με τη χρήση τεσσάρων κάθετων μαγνητικών πεδίων το 1945 κατέδειξε μέρος μόνο της υφής και ισχύος των μαγνητικών πεδίων. Έδειξε όμως στον άνθρωπο ότι με την χρήση τους ανοίγονται παράθυρα στο χωροχρόνο και δημιουργούνται χωροχρονικά ασυνεχή, όπως ακριβώς συμβαίνει στην συγκεκριμένη περιοχή των Βερμούδων.  Αυτή η μαγνητική διαταραχή ή έξοδος του πλάσματος μέσα από το υλικό σώμα της γης δημιουργεί το ‘θερμό ρεύμα του κόλπου’ το οποίο επιδρά επί του πολυτάραχου Ατλαντικού ωκεανού (ο άλλος ωκεανός, μη έχοντας τέτοιες βάναυσες μαγνητικές επιδράσεις χαρακτηρίσθηκε και ονομάσθηκε από τους προγόνους μας ως ‘Ειρηνικός’ ωκεανός.. ) σε περιβαλλοντικό επίπεδο  και όχι μόνο.  Η πρόσφατη κλιματολογική αλλαγή στον πλανήτη και η εμφάνιση του φαινομένου των μουσώνων από την ευρύτερη περιοχή της Ινδονησίας στην ευρύτερη  περιοχή μεταξύ Ρουμανίας – Αυστρίας και Ουγγαρίας φαίνεται πρόδηλα σαν αποτέλεσμα του ‘τσουνάμι’ που έπληξε την ευρεία περιοχή που σχετίζεται όμως με την ‘είσοδο’ του παραβολικού κυλινδρικού σωλήνα μετακίνησης του πλάσματος που περιβάλει τη γη. Μαγνητικά πεδία που αναπτύσσονται στην επιφάνεια όσο και εγγύς του φλοιού πάνω και κάτω της γης και δημιουργούν μεγάλες ενεργειακές δίνες, οφειλόμενες στους παραπάνω λόγους, είναι γνωστά από την αρχαιότητα σαν ‘άορνες πέτρες’ δηλαδή μεγάλους βράχους πάνω από τους οποίους δεν υπερίπταντο όρνεα, δηλαδή μεγάλα πτηνά.  Αυτό σήμερα ξέρουμε ότι οφείλεται σε ισχυρότατα μαγνητικά πεδία που έχουν μετρηθεί και για άγνωστο λόγο αναπτύσσονται εκεί. Η πιο γνωστή ‘άορνη πέτρα’ είναι αυτή της Ακροπόλεως στην Αθήνα. Είναι γνωστή η απαγόρευση πτήσεων αεροσκαφών πάνω από το βράχο αυτό από την ΥΠΕΑ. Επίσης γνωστή ‘άορνη πέτρα’ είναι και αυτή στην οποία έδωσε την τελευταία μάχη του ο Μέγας Αλέξανδρος παρά τον Ινδό ποταμό.  Στην περιοχή αυτή πολλά περίεργα και εξώκοσμα έχουν συμβεί και καταγραφεί με αναφορές σε ύπαρξη χωροχρονικών περασμάτων, σε ύπαρξη όντων μη γήινων και άλλων φαινομένων που έχουν καταγραφεί ακόμα και από ιστορικούς της αρχαιότητας (ο περίπλους του Αγαθαρχήδου) αλλά και από ανθρώπους της χριστιανικής εκκλησίας, όπως ο Όσιος Ανδρέας ο επιλεγόμενος Σαλός. 

 Στη σημερινή εποχή είναι κοινό μυστικό ότι όλοι αυτοί οι μικροί χριστιανικοί ναοί που έχουν κτισθεί σε απίθανες κορυφές βράχων και ορέων αποτελούν φραγή σε όχι θετικής μορφής ενέργειες ή χωροχρονικά περάσματα κατ’ άλλους που δεν πρέπει οι σκοτεινές δυνάμεις του σύμπαντος να διαβούν. Οι ναοί αυτοί ή ξωκλήσια κατά το κοινώς λεγόμενα, όπως αναφέρουν αυτοί που τα δόμησαν, έγιναν όχι από ανθρώπινη επιταγή ή επιθυμία και αναφέρονται στον γνωστό Άγιο προφήτη Ηλία, που κατά την χριστιανική πίστη έχει μεταφερθεί και ζει στον ουρανό και θα επιστρέψει στον κόσμο εν ευθέτω χρόνο για να πολεμήσει τον αντίχριστο.

Άλλη μορφή ενέργειας που φαίνεται να περιπλέκει τα πράγματα εκτός από τα γνωστά μαγνητικά πεδία είναι τα σχετικά εσχάτως ανακαλυφθέντα ‘μορφογενετικά πεδία’ , τα οποία  είναι ενεργειακά πεδία που  σχηματίζονται από τα κβάντα, διέπονται δε από νόμους που τελευταία προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει η νέα επιστήμη της κβαντομηχανικής. Το φάσμα του κβαντικού πεδίου δεν είναι ορατό από τον άνθρωπο.  Μια απλή μορφή του είναι η λεγόμενη ζώνη βιοενεργιακού πεδίου που αναπτύσσεται γύρω από το ανθρώπινο σώμα και που προκαλείται από την διαρκή κίνηση των ηλεκτρονίων του ανθρώπινου οργανισμού τα οποία δημιουργούν διαφορά δυναμικού κυμαινόμενη από +7,5 mv  έως – 7,5  mv. Σχετική φωτογραφία (σχήμα 6) ανθρώπου (15) στην οποία το πεδίο (16) αυτό (εστιγμένη γραμμή) είναι ευδιάκριτο υπάρχει στη συλλογή μας.  Η φωτογραφία  έχει ληφθεί από έναν εκτ ων δύο εφευρετών, σε ενεργειακό χώρο, κάπου στην Ελληνική επικράτεια, με χρήση κοινής φωτογραφικής μηχανής 4 megapixels το 2002.

Τα μορφογενετικά πεδία σχετίζονται με το ‘πλάσμα’, το οποίο θεωρείται ως η τέταρτη κατάσταση της ύλης, τελείως διακριτή και διαφορετική από τα στερεά, τα υγρά και τα αέρια, είναι καυτό, ιονισμένο, υλικό σαν αέριο. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα θεωρεί ότι το πλάσμα αποτελεί περισσότερο από το 99% του ορατού κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των αστεριών, γαλαξιών και γενικά τα γνωστά ηλιακά συστήματα. Ίσως το πλάσμα να έχει να κάνει με τον ‘αιθέρα’, υλικό για το οποίο μιλούσαν πολύ οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι.   Από τις διάφορες αντιδράσεις του πλάσματος παράγονται Φωτόνια 'κατευθείαν' σε αντιδράσεις στο πλάσμα quark­ - γλουονίων, όπως αυτά που παράγονται στις εξαϋλώσεις των quark­-αντι-quark, και θεωρούνται πως είναι ένα ισχυρό διαγνωστικό εργαλείο για την παρουσία τους καθότι τα μορφογενετικά πεδία είναι τελείως αόρατα και δια τούτο δύσκολα προσδιορίζονται.

Είναι ευρύτατα γνωστό ότι με τη χρήση πλάσματος έχουν επιτευχθεί  πολλά αποτελέσματα και από τους επιταχυντές ηλεκτρονίων, καθότι τα ηλεκτρικά πεδία που αναπτύσσονται εκεί είναι της τάξης των εκατοντάδων gigavolt ανά μέτρο.  Η αρχή λειτουργίας τους επιτυγχάνεται με τη διέγερση σχετικιστικών κυμάτων πλάσματος. Πρόκειται για πιστοποιημένες επιστημονικά χωροχρονικές ταλαντώσεις, εξαρτώμενες και από την πυκνότητα του πλάσματος, το οποίο διεγείρεται συνήθως με λέιζερ υψηλής έντασης. Γνωστό είναι επίσης σήμερα ότι τα επονομαζόμενα strange quarks(ή αντιquarks) που παρατηρήθηκαν σε πειράματα δημιουργούνται συνήθως από τις κινητικές ενέργειες των συγκρουόμενων πυρήνων της ύλης. Μία ιδιαίτερη κατηγορία ασθενών ενεργειακών δινών ή μαγνητικών πεδίων χαμηλών συχνοτήτων είναι και αυτά που φέρουν την ονομασία ‘γεοπαθογόνοι κόμβοι’ από τον μεγάλο μελετητή γερμανό καθηγητή και μελετητή του φαινομένου HARTMANN.

Για την επίδραση των πεδίων αυτών στον άνθρωπο, την αλληλεπίδρασή τους με τα ισχυρά και ασθενή μαγνητικά πεδία ελάχιστα γνωρίζουμε.  Μας είναι γνωστό βέβαια ότι η παρατεταμένη έκθεση σε πολύ χαμηλά ηλεκτρομαγνητικά πεδία ανάλογα με αυτά που εκπέμπονται από συσκευές όπως οι στεγνωτήρες μαλλιών, τα ηλεκτρικά ξυραφάκια και οι ηλεκτρικές κουβέρτες, είναι δυνατόν να προκαλούν βλάβες στο DNA των εγκεφαλικών κυττάρων. Φαίνεται επίσης ότι οι βλάβες που προκαλούνται στα εγκεφαλικά κύτταρα από έκθεση στα μαγνητικά πεδία για μικρά χρονικά διαστήματα, συσσωρεύονται και έχουν διαχρονικά αθροιστικό αποτέλεσμα. Οι σημαντικές αυτές διαπιστώσεις που αναζωπυρώνουν το επίμαχο θέμα των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, προκύπτουν από εργαστηριακή έρευνα από επιστήμονες του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.  Από τη μελέτη των παραπάνω διαφαίνεται η νηπιακή γνώση της ανθρωπότητας πάνω στην επίδραση αλλά και την πραγματική υφή των ισχυρώνκαι ασθενών μαγνητικών πεδίων που συγκρατούν το σύμπαν. Οι ερευνητές υπέβαλαν πειραματόζωα σε μαγνητικά πεδία χαμηλής έντασης των 60 hertz για 24 και 48 ώρες. Το DNA των πειραματόζωων έδειξες βλάβες στις 24 ώρες και ακόμη περισσότερες στις 48 ώρες.  Επίσης η έκθεση στα μαγνητικά πεδία έδειξε ότι αύξανε την απόπτωση των εγκεφαλικών κυττάρων. Η απόπτωση είναι ο μηχανισμός με τον οποίο ένα κύτταρο αυτοκαταστρέφεται διότι το ίδιο δεν μπορεί να επιδιορθώσει τις βλάβες που έχει υποστεί. Σε προηγούμενες έρευνές τους, οι επιστήμονες του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον είχαν βρει ότι με μαγνητικά πεδία 10 φορές πιο έντονα και με έκθεση μόνο δύο ωρών, παρουσιάζονταν στα κύτταρα ανάλογες βλάβες. Σε συνδυασμό οι δύο εργασίες τους αποδεικνύουν ότι η αρνητική επίδραση των μαγνητικών πεδίων είναι συσσωρευτική και αθροιστική.

Τα αποτελέσματα αυτά πρέπει να βοηθήσουν στο να γίνει κατανοητό ότι υπάρχουν κίνδυνοι όχι μόνο από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία ψηλής έντασης, για τα οποία γίνεται τόσο πολύς θόρυβος, αλλά και από τα πεδία χαμηλής έντασης. Στο σπίτι μας και στην εργασία μας έχουμε πολλές συσκευές που εκπέμπουν χαμηλής έντασης μαγνητικά πεδία: Στεγνωτήρες μαλλιών, ηλεκτρικές ξυριστικές μηχανές και κουβέρτες, φούρνοι κάθε μορφής, μηχανές καφέ, ηλεκτρικά ρολόγια και άλλες. Τα πεδία που εκπέμπονται από τις συσκευές αυτές μπορεί να προκαλούν βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό.

Γενικά τα επιτρεπόμενα όρια των πεδιακών εντάσεων των μαγνητικών πεδίων και η εν γένει επιστημονική τεκμηρίωση τους ώστε να ικανοποιούνται συγκεκριμένες προδιαγραφές που μελετά και θέτει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας για την προστασία των ανθρώπων υπάρχουν σήμερα υπό μορφή κανονισμών προστασίας του κοινού έναντι των πεδίων και αφορούν σε οδηγίες της ICNIRP, τον κανονισμό NRPB, τον κανονισμό CENELEC, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελληνική ΚΥΑ, τους κανονισμούς προστασίας κατά την επαγγελματική απασχόληση(οδηγίες ICNIRP, Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) και άλλα.

Υπάρχουν όμως και τα σχετικά ‘άγνωστα ‘ στον άνθρωπο μαγνητικά πεδία. Η επιρροή των μαγνητικών πεδίων χαμηλών συχνοτήτων, ανεξάρτητα των αιτίων που τα αναπτύσσουν και τα συντηρούν, είναι πολύ σημαντική στην ανθρώπινη ύπαρξη, προκαλούσα διάφορες παθολογικές αλλά και ψυχολογικές επιδράσεις.  Όπως προαναφέραμε ο άνθρωπος βιώνει ένα τεράστιο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, που είναι το αποτέλεσμα των συνεχών ανταλλαγών ενέργειας μεταξύ του πλανήτη  μας και του κοσμικού Σύμπαντος. Κάθε ανθρώπινο ον, όπως άλλωστε και κάθε μορφή ζωής (τεχνική Kirlian), είναι μια νοήμων ηλεκτρομαγνητική μηχανή, ένας δέκτης, ένας συμπυκνωτής, ένας μετατροπέας και ένας ευαίσθητος πομπός άγνωστων ενεργειών και δυνάμεων του σύμπαντος. Το 1935 ο  καθηγητής του πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης E. Hartmann, ανακάλυψε ότι η επιφάνεια της Γης σαρώνεται από ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, οι οποίες, εάν δεν υπάρχουν τοπικές ανωμαλίες, σχηματίζουν (σχήμα 7) ένα τετράπλευρο δικτύωμα (7) που έχει πλευρά, στον άξονα Βορρά - Νότου 2μ. και στον άξονα Ανατολής - Δύσης 2,3 έως 2,5 μ. και πάχος και στις δύο περιπτώσεις περίπου 21 εκ. Στα σημεία που διασταυρώνονται (17) οι γραμμές δημιουργούνται κόμβοι (8), οι οποίοι είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι για την υγεία του ανθρώπου. Αυτό το πλέγμα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας περιβάλλει όλη τη γη και επομένως ένας τουλάχιστον κόμβος φαίνεται να υπάρχει σε κάθε κτίριο. Γνωρίζουμε ότι οι λόφοι που σχηματίζουν τα μυρμήγκια είναι στις διασταυρώσεις του πλέγματος Hartmann. Ωστόσο, και πριν από τον Hartmann, πολλοί λαοί, και μάλιστα σε διάφορες ιστορικές περιόδους της ανθρωπότητας, γνώριζαν αρκετά πράγματα γι’ αυτό το δίκτυο. Διαταραχές των διαστάσεων του τετραπλεύρου του δικτύου (17) σημειώνονται μόνο όταν π.χ. κάτω από  (σχήμα 8) το έδαφος (20) περνάει ένα υπόγειο ποτάμι (21). Το πλέγμα Hartmann ή γεωπαθογόνοι κόμβοι (8), όπως είναι ευρύτερα γνωστοί, ονομάσθηκαν από το άτομο που τους ανακάλυψε.

Έχει αναφερθεί ότι η συμβολή μιας υπόγειας φλέβας ύδατος (21) και μιας μαγνητικής γραμμής (7) του πλέγματος Hartmann που τέμνονται (17) δημιουργεί ένα πολύ επικίνδυνο σημείο στο δρόμο, και πολλές φορές αναφέρεται σαν περιοχή των συχνών ατυχημάτων. Η γη είναι μια γιγαντιαία ηλεκτρική μηχανή, με τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία παντού γύρω μας.  Ζούμε σε μια θάλασσα ηλεκτρομαγνητισμού για την οποία οι περισσότεροι από μας δεν την σκέφτονται. 

Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα να αρρωστήσουμε, εάν πάνω σε ένα γεωπαθογόνο κόμβο τοποθετήσουμε το κρεβάτι μας, παρά το γραφείο μας, κι αυτό γιατί όταν κοιμόμαστε ο οργανισμός χάνει κατά 70% τα συστήματα άμυνας που διαθέτει για να αντιμετωπίσει τις εξωτερικές απειλές. Για να αντισταθμίσει λοιπόν τη μεγάλη δόση ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, το σώμα αντιδρά με μια υπερδραστηριοποίηση των ιστών, που μπορεί να οδηγήσει μέχρι τον καρκίνο. Ο Hartmann μάλιστα ποσοστοποίησε τις έρευνές του, καταλήγοντας να πιστεύει ότι το 60% των περιπτώσεων ασθένειας οφείλονται στον τόπο και το χώρο κατοικίας. Άλλες παρατηρήσεις απέδειξαν ότι στους γεωπαθογόνους κόμβους υπάρχει αύξηση συγκέντρωσης του τόσο επικίνδυνου για την υγεία ραδόνιου, αλλά και ακτινοβολιών γάμα ‘Γ’. Την κίνηση του ραδόνιου, αλλά και άλλων επικίνδυνων πτητικών αερίων που προέρχονται από το υπέδαφος, διευκολύνει η ύπαρξη τεκτονικών ρηγμάτων και μικρότερων εδαφικών ρηγματώσεων, η οποία δημιουργεί επίσης, όπως τα υπόγεια ύδατα, γεωπαθογόνους κόμβους.

Κάθε ανωμαλία στη γεωλογική σύσταση του υπεδάφους μεταφράζεται σε μια τοπική διαταραχή των δυναμικών γραμμών του γήινου πεδίου, που μπορεί να καταγραφεί στην επιφάνεια της Γης. Για παράδειγμα, η ύπαρξη υπόγειων υδάτων προκαλεί μετρήσιμα φαινόμενα, όπως ανωμαλίες του γήινου μαγνητικού πεδίου, αύξηση του δυναμικού του πεδίου των υπερβραχέων κυμάτων, μείωση της υπεριώδους ακτινοβολίας, μικροδυναμική αταξία κ.λ.π..  

Ο ίδιος (σχήμα 9) ο πλανήτης μας (10), είναι ένας νοητός μαγνήτης (14) και «μαγνητικός κομήτης», που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, γύρω από τον Ήλιο και γύρω από το Σύμπαν και κάθε κίνησή του συνοδεύεται από φαινόμενα μαγνητικής (22) και ηλεκτρικής επαγωγής, είτε στο έδαφος και τους ωκεανούς είτε στην ατμόσφαιρα και τη στρατόσφαιρα.   Ο ζωτικός μας χώρος βρίσκεται μέσα σε ένα φυσικό πεδίο ακτινοβολίας που περιλαμβάνει την κοσμική ακτινοβολία, τους «ηλιακούς και σεληνιακούς ανέμους» και την ακτινοβολία γήινης προέλευσης. Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι δεχόμαστε χωρίς σταμάτημα από το κέντρο του γαλαξία μας κύματα ακτινοβολιών, που ανακαλύφθηκαν χάρη σε εξαιρετικά ευαίσθητα ηλεκτρονικά όργανα. Αυτά τα κύματα οφείλονται στην κίνηση των άστρων και στις δυνάμεις με τις οποίες αυτά έλκονται ανάλογα με τη μάζα τους, την ταχύτητα περιστροφής τους και την απόστασή τους. Επηρεάζουν σημαντικά το γήινο μαγνητικό πεδίο και βρίσκονται  στη βάση των κοσμικών δονήσεων ή των λεγόμενων «σύνθετων ηλεκτρομαγνητικών δονήσεων».  Όλη αυτή η ενέργεια λοιπόν που περιβάλλει τη γη αποτελείται από επιμέρους στοιχεία:

α) την ακτινοβολία που προέρχεται από τη διάσπαση της ύλης, διαδικασία που απελευθερώνει ενέργεια (ραδιενέργεια),

β) την ηλιακή ακτινοβολία που φτάνει στη Γη,

γ) την κοσμική ακτινοβολία,

δ) τη γήινη ακτινοβολία, δηλαδή την ακτινοβολία που στέλνει προς το Σύμπαν η Γη, μέρος της οποίας απορροφά ένα τμήμα της ακτινοβολίας του Ήλιου.

Την ημέρα η Γη δέχεται περισσότερη ενέργεια από το Σύμπαν σε σχέση με αυτή που ακτινοβολεί προς αυτό ενώ τη νύχτα συμβαίνει το αντίθετο φαινόμενο.

ε) Τον ηλεκτρισμό της ατμόσφαιρας που μεταβάλλεται ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες.

Η παρατήρηση της Φύσης μπορεί να μας κάνει να ανακαλύψουμε κάποιες γεωπαθογόνες ζώνες (π.χ. άρρωστα δέντρα με καρκινώματα στον κορμό ή με παραμορφωμένο κορμό, άρρωστα ζώα κ.λ.π.). Εάν κόψουμε αρσενικά κλαδιά φτέρης (polypodiaceae) και τα βάλουμε σε ένα βάζο με νερό εφόσον μετά την πάροδο 24 ωρών μαραθούν, σημαίνει ότι στην περιοχή απ’ όπου κόπηκαν υπάρχουν έντονα γεωβιολογικά προβλήματα.

Τα ζώα που ήταν υποχρεωμένα από τον άνθρωπο να ζουν σε γεωπαθογόνες ζώνες παρουσίαζαν:  τα κουνέλια αρθριτικά και τριχόπτωση, οι σκύλοι ρευματισμούς, οι κότες λευχαιμία, τα βοοειδή στειρότητα, μείωση του βάρους τους και της παραγωγής τους σε γάλα. Όσον αφορά στα ποντίκια, που τόσο, κακώς, τα απεχθάνεται ο ανθρωποκεντρικός μας πολιτισμός, αποφεύγουν εντελώς τους τόπους που έχουν έντονες ακτινοβολίες και γεωπαθογόνους κόμβους, γι’ αυτό και η παρουσία τους σε ένα σπίτι θεωρείται καλό και όχι κακό σημάδι.  Αντίθετα οι γάτες, προτιμούν όπως και οι μέλισσες και τα μυρμήγκια να κάθονται πάνω σε γεωπαθογόνους κόμβους. Ως εκ τούτου η παρουσία μιας γάτας έχει θεραπευτική σημασία για ένα σπίτι, γιατί αυτή συγκεντρώνει, τις αρνητικές ακτινοβολίες, στις οποίες περιλαμβάνονται κι εκείνες που προέρχονται από ψυχολογικά προβλήματα. Αυτό με την προϋπόθεση ότι η γάτα μπορεί να βγει στη Φύση και αν αποφορτιστεί, τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Έχει αποδειχτεί επιστημονικά ότι, εάν ο μελισσοκόμος τοποθετήσει την τεχνητή του κυψέλη πάνω σε γεωπαθογόνο κόμβο, η ετήσια παραγωγή μελιού πολλαπλασιάζεται. Η γη, σύμφωνα με τη θεωρία του γιατρού Hartmann, συμπεριφέρεται όπως ο αρνητικός οπλισμός ενός τεράστιου πυκνωτή, του οποίου ο θετικός πόλος δεν είναι άλλος από το Σύμπαν, από τον Κόσμο, πράγμα που δημιουργεί πάνω από το έδαφός της, ένα ηλεκτρικό πεδίο, του οποίου το διάνυσμα είναι 100 έως 150 volts. Το ηλεκτρικό δυναμικό της ατμόσφαιρας αυξάνεται ανάλογα με το υψόμετρο και μειώνεται εάν υπάρχει υγρασία στον αέρα. Ποικίλλει ανάλογα με την εποχή, φτάνοντας στο μέγιστο σημείο του το καλοκαίρι, αλλά και ανάλογα με την ώρα: στις 8 το βράδυ σημειώνεται  το μέγιστο ηλεκτρικό δυναμικό της ατμόσφαιρας, οπότε αυξάνεται η αρτηριακή πίεση του ανθρώπου. Μειώνεται δε σταδιακά, φτάνοντας στο χαμηλότερο σημείο του στις 4 το πρωί, στη περίοδο του βαθέως ύπνου, οπότε και μειώνεται η αρτηριακή πίεση. Κάθε θάμνος, κάθε δέντρο, κάθε ζώο και κάθε πουλί συμπεριφέρεται σαν μια κεραία που διατρέχεται από το ουράνιο θετικό πεδίο, το οποίο μειώνεται από τη γήινη αρνητική πολικότητα. Η γήινη επίσης χλωρίδα και πανίδα μπορεί να μας διδάξει πολλά για τα φορτία του εδάφους. Τα ρείκια, τα πιξάρια, οι τούγιες προτιμούν π.χ. τα εδάφη με θετικό ηλεκτρικό χαρακτήρα. Οι κότες, οι πάπιες, οι γάτες, οι σκύλοι, οι πέρδικες και ο λαγοί τα προτιμούν επίσης, γιατί εκεί αναπτύσσονται καλύτερα. Τα σαλιγκάρια, οι γυμνοσάλιαγκες και ο σαλαμάνδρες εκλέγουν εδάφη αρνητικά ηλεκτρισμένα, όπου αναπτύσσονται μερικές ποικιλίες μολόχας. Σε ουδέτερες ζώνες από πλευράς γήινου ηλεκτρισμού συναντάμε φτέρες, σπαρτά και σπαράγγια, ποντίκια και μύγες. Ότι υπάρχουν λοιπόν ακτινοβολίες, γήινες και κοσμικές, είναι προφανές και επιστημονικώς αποδειγμένο, και μάλιστα, θα μπορούσαμε κατά κάποιον τρόπο να τις κατατάξουμε σε διάφορες κατηγορίες

1η κατηγορία: τις ακτινοβολίες που οφείλονται σε κίνηση υπόγειων υδάτων, σε τεκτονικά ρήγματα, σε κοιτάσματα ραδιενεργών πετρωμάτων, σε τοπικές διαταραχές του μαγνητικού πεδίου και σε υπόγεια σπήλαια.

Οι πρόγονοί μας ήξεραν, ότι είναι ανθυγιεινό, να κοιμάται κανείς κοντά σε πηγές, γιατί μπορεί να δημιουργηθούν πονοκέφαλοι, αϋπνίες και ρευματισμοί, ή ότι δεν πρέπει να κοιμάται κανείς κάτω από τις συκιές καθότι η συκιά αναπτύσσεται καλύτερα σε γεωπαθογόνα σημεία. Ο μηχανικός Cody μετά από έρευνα χρόνων κατέληξε ότι:

Οι επικίνδυνες ακτινοβολίες υπάρχουν, μπορούμε δε να τις εντοπίσουμε και να τις μετρήσουμε.

Οι ακτινοβολίες της Γης «ανεβαίνουν» κάθετα στο επίπεδο του εδάφους, χωρίς πλευρική διάδοση.

Η παραμικρή αλλαγή στην ατμόσφαιρα συνοδεύεται από μια σημαντική μεταβολή της έντασης της γήινης ακτινοβολίας που προέρχεται από το υπέδαφος. Η ένταση της ακτινοβολίας μεταβάλλεται κατά την ίδια λογική ανάλογα με τη θερμοκρασία: φτάνει στο μέγιστο σημείο της το καλοκαίρι, ελαχιστοποιείται στο κρύο και περίπου μηδενίζεται στον παγετό. Εξάλλου οι ακτινοβολίες είναι πιο δυνατές κατά τις ηλιόλουστες μέρες και την ανατολή του Ήλιου. Μια δε παρατεταμένη περίοδος βροχής προκαλεί αισθητή πτώση των τιμών τους. Σε 24ωρη βάση έχουμε ένα maximum στις 5 το πρωί κι ένα minimum στις 10 το πρωί.

2η κατηγορία: Οι ακτινοβολίες που οφείλονται σε παλιές ανθρώπινες δραστηριότητες.  π.χ. σε εκσκαφή υπόγειων στοών ορυχείων, γραμμών του υπόγειου σιδηρόδρομου, αποχετευτικά δίκτυα, πηγάδια κ.λ.π. που δημιούργησαν ισχυρές πηγές τονισμού και συγκέντρωσης των γήινων ακτινοβολιών.

3η κατηγορία: Οι ακτινοβολίες που οφείλονται στις σύγχρονες ανθρώπινες δραστηριότητες, δηλαδή οι ηλεκτρικές, ηλεκτρονικές και πυρηνικές ακτινοβολίες.

Όσον αφορά τώρα τον μαγνητισμό της γης η επιφάνεια του γήινου πλανήτη σαρώνεται από ένα κανονικό μαγνητικό πεδίο, του οποίου ο βόρειος μαγνητικός πόλος μετακινείται αργά από χρόνο σε χρόνο.

Η ένταση αυτού του πεδίου εξαρτάται από τις ώρες της ημέρας και παρουσιάζει δύο μέγιστα και δύο καθημερινά όρια (το ένα από αυτά τα ελάχιστα είναι στις 4 το πρωί, ώρα που σταματούν από το γεωγραφικό μήκος ή πλάτος και το συγκεκριμένο τόπο όπου γίνεται η μέτρηση (π.χ. μαγνητικές διαταραχές καταγράφονται εκεί όπου υπάρχουν τεκτονικά ρήγματα και κίνηση υπόγειων ποταμών).

Επίσης, σε ένα μικρότερο βαθμό, κάθε μεταλλικό αντικείμενο, που έχει θαφτεί εδώ και αιώνες στη γη, «θυμάται», έχει δηλαδή απομνημονεύσει στα μόριά του την κατεύθυνση αυτή και, εάν τοποθετηθεί πάνω σε ένα κομμάτι επιπλέοντος φελλού, τείνει να ξαναπάρει την αρχική του κατεύθυνση. Οι δυναμικές γραμμές ενός μαγνήτη που έχουν υλοποιηθεί με τη βοήθεια ρινισμάτων σιδήρου είναι μάλιστα ανάλογες των γραμμών που παρατηρούνται σε έναν κομμένο κορμό δέντρου. Στη Φύση τα δέντρα αναπτύσσονται ακολουθώντας μια τέλεια ισορροπία, σε σχέση με τις τέσσερις βασικές διευθύνσεις του ορίζοντα. Συχνά μάλιστα πάνω στους κορμούς τους αναγνωρίζουμε τη διεύθυνση του Βορρά, λόγω της παρουσίας ενός πράσινου μύκητα, του είδους pleurococcous, ενός μονοκυτταρικού οργανισμού που χρησιμεύει ως πυξίδα μέσα στη Φύση.

Στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν έξι ζώνες υποδοχής των γήινων μαγνητικών επιδράσεων. Δύο δέκτες (ένας δεξιά και ένας αριστερά) βρίσκονται στο επίπεδο των οφρυϊκών τόξων (φρύδια), δύο στο επίπεδο του λαιμού, δύο άλλοι στο επίπεδο των αγκώνων, δύο στους οσφυϊκούς μυς, δύο στα γόνατα και τέλος δύο στις πατούσες. Αυτοί οι διαφορικοί δέκτες είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στη μεταβολή του γήινου μαγνητικού διανύσματος. Η αλλαγή του μαγνητικού πεδίου, όσο μικρό κι αν είναι αυτό (ύπαρξη μαγνητικών πετρωμάτων, υπόγεια ύδατα, σπήλαια, ρήγματα κ.λ.π.), στην ισορροπία ενός από αυτά τα ζεύγη δεκτών βρίσκεται στη βάση του υποτιθέμενου «μαγικού σήματος», που εκδηλώνεται όταν χρησιμοποιούμε τις ράβδους της κλασικής ραβδοσκοπίας ή το εκκρεμές. Πολλοί άλλοι επιστήμονες απέδειξαν ότι τόσο η χειρωνακτική όσο και η πνευματική εργασία διευκολύνονται, όταν ο χώρος εργασίας είναι προσανατολισμένος στην κατεύθυνση Ανατολής - Δύσης κι ο χώρος ύπνου και ξεκούρασης στην κατεύθυνση Βορρά - Νότου. Πολλοί επίσης συγγραφείς διαπίστωσαν ότι εμπνέονταν καλύτερα όταν το γραφείο τους «έβλεπε» τη Δύση. Ο νότιος προσανατολισμός προκαλεί νευρικότητα, ο ανατολικός καλή διάθεση, ενώ ο βόρειος ηρεμεί τα νεύρα. Σύμφωνα με τον πρωτοπόρο γιατρό Hartmann, η ροή του αίματος προσανατολίζεται ανάλογα με το μαγνητικό πεδίο του συγκεκριμένου τόπου, δηλαδή περίπου με το κεφάλι του Βορρά, εξαιτίας της ύπαρξης σιδήρου μέσα στο αίμα. Ας κοιμόμαστε λοιπόν με το κεφάλι στο Βορρά. Όταν όμως πρόκειται για ένα μικρό μεσημεριάτικο ύπνο (siesta), είναι προτιμότερο από καιρό σε καιρό να τοποθετούμε το κεφάλι μας στην Ανατολή, ούτως ώστε να ενισχύουμε ψυχικά τον οργανισμό μας.  Εξάλλου, Ρώσοι επιστήμονες απέδειξαν ότι υπό την επίδραση ενός σωστά μελετημένου μαγνητικού πεδίου η δράση των λευκοκυττάρων αυξάνεται, η αναπνοή γίνεται πιο ήρεμη και ότι οι μικροί κακοήθεις όγκοι των ζώων αυτοαπορροφώνται.

Η χρήση, μετά από ειδική μελέτη, μαγνήτη στα υπνοδωμάτια (για μερικά λεπτά ή μερικές ώρες της ημέρας) μπορεί να επαναφέρει τη ζωτική ισορροπία ενός διαταραγμένου μαγνητικού πεδίου. Είναι βέβαιο ότι όλες οι παραδοσιακές κοινωνίες ήξεραν να προσανατολίζουν τα σπίτια τους σύμφωνα με το μαγνητικό Βορρά (που δε συμπίπτει με το γεωγραφικό Βορρά) και αυτό το αποδεικνύουν όλες οι έρευνες που έγιναν κατά καιρούς για τους Ατζέκους και τους Μάγια και για διάφορους λαούς της Αφρικής, της Αυστραλίας και της Πολυνησίας. Από όλα αυτά γίνεται γνωστό ότι, ο άνθρωπος, είναι ένας οργανισμός εξαιρετικά ευαίσθητος στο φως, στα μαγνητικά πεδία, στο στατικό ηλεκτρισμό και στις κοσμικές ακτινοβολίες. Ο εγκέφαλός του αντιδρά σε έναν ωκεανό ακτινοβολιών ή με τις αντιδράσεις του καθοδηγεί όλες του τις ζωτικές λειτουργίες. Γιατί ο άνθρωπος είναι ο ίδιος ένα πεδίο ενέργειας, που μετατοπίζεται στα πλαίσια ενός ενεργειακού συστήματος, πιο μεγάλου και πιο ασταθούς από αυτόν, κι αυτό είναι το Σύμπαν. 

Σήμερα αυτά τα μη μετρήσιμα φαινόμενα έχουν  γίνει ευρέως γνωστά κυρίως από την Κινέζικη φιλοσοφία, με την ονομασία ΦΕΝΓΚ ΣΟΥΙ.  Η τεχνική όμως που εφαρμόζεται από τους κινέζους είναι αμφιλεγόμενοι καθότι οι κινέζοι αρέσκονται στο να διατηρούν, κατασκευάζουν ή οικοδομούν πλησίον  ρεόντων υδάτων , που από τα ανωτέρω εκτεθέντα δημιουργούν αρνητική ενέργεια και όχι θετική όπως εκείνοι υποστηρίζουν.

Η έλλειψη συνειδητοποίησής των αποτελεσμάτων αυτών των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, μας οδηγεί σε λανθασμένες θέσεις όσον αφορά στις απαντήσεις σε ανεξήγητες ασθένειες και συναφή προβλήματα. Η ηλεκτρική ρύπανση είναι ένα επιπλέον πρόβλημα. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο που έχουν αναπτύξει κάποιες μεθόδους για να αντιμετωπισθεί αυτή η κατάσταση. Όταν μια οικία ελεγχθεί και κατοικηθεί, μια θετική αλλαγή θα πρέπει να είναι εμφανής για τους οικοδεσπότες. Ίσως να μην είναι προφανής κατά τη διάρκεια του ύπνου, αλλά εάν έχουν κατοικίδια ζώα, οι αλλαγές στη συμπεριφορά τους μπορούν να προσδιορίσουν μια σχετική βελτίωση. Το πιο σοβαρό μέρος αυτής της εφεύρεσης στοχεύει στα παιδιά. Εάν τα παιδιά επηρεάζονται κατάλληλα, μπορούν να έχουν καλύτερη απόδοση στο σχολείο και να είναι λιγότερο οξύθυμα, πράγμα που επηρεάζει ολόκληρη την ατμόσφαιρα στο σπίτι. Ο ύπνος πάνω σε μαγνητικά πεδία που διαρέονται από γεωπαθογόνους κόμβους μπορεί να έχει τα σοβαρά αποτελέσματα.  Τα σκυλιά αντιλαμβάνονται αυτά τα μαγνητικά πεδία και δεν θα κοιμηθούν ποτέ πάνω από τις γραμμές ενός πλέγματος (17) του HARTMANN, αντίθετα με τις γάτες (1).  Στα παιδιά οι γεωπαθογόνοι κόμβοι εκδηλώνονται με ‘βρέξιμο’ των κρεβατιών, εφιάλτες, υπνοβασία, άρνηση να πάνε στο κρεβάτι, σκοτεινούς κύκλους κάτω από τα μάτια τους, οξυθυμία, υπερδραστηριότητα και πολλά άλλα. Ο ύπνος πάνω από τις υπόγειες φλέβες ύδατος, όπου αναπτύσσονται γεωπαθογόνοι κόμβοι, προκαλεί συχνά  δερματοπάθειες.

Το φαινόμενο ‘Schumann Resonance’ αφορά τη φυσική γήινη δόνηση στα 7,83 χερτζ. Η συχνότητα αυτής της δόνησης αυξάνεται δεδομένου ότι προστίθεται όλο και περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια στο χώμα από κάθε ηλεκτρικό επίγειο καλώδιο σε όλο τον κόσμο. Αυτή την εποχή έχουμε τα αποτελέσματα των αλλαγών αυτών. Τα φυσικά φαινόμενα ενισχύονται από την ηλεκτρική μόλυνση. Έτσι σήμερα οι γραμμές του πλέγματος του HARTMANN (7) έχουν  μεγαλύτερη αρνητική επίπτωση στους ανθρώπους, τα φυτά και τα ζώα.

Στη φυσική, ως Μαγνητικό Πεδίο ορίζεται, η περιοχή του χώρου στην οποία εξασκούνται δυνάμεις πάνω σε κινούμενα ηλεκτρικά φορτία (π.χ. σε κινούμενα ιόντα). Η ύπαρξη του Μαγνητικού Πεδίου διαπιστώνεται ευρέως στη φύση. Η Γη (10) είναι ένας τεράστιος μαγνήτης (14), ο οποίος εξασκεί δυνάμεις πάνω σε ιόντα (ηλεκτρικά φορτία) που κινούνται μέσα στην ατμόσφαιρα ή στην επιφάνεια της Γης (σχήμα 9).

Τα μαγνητικά πεδία των γραμμών ηλεκτρικής ενέργειας, των υποσταθμών, των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων, των συσκευών και των μηχανών θεωρούνται ως περιβαλλοντικοί παράγοντες. Στους σχετικούς κανονισμούς καθορίζονται οι επιτρεπόμενες οριακές τιμές της μαγνητικής επαγωγής, ώστε να παρέχεται η προστασία των ανθρώπων έναντι των πεδίων αυτών. Τα μαγνητικά πεδία είναι πεδία δυνάμεων, δηλαδή χώροι, στους οποίους ασκούνται δυνάμεις επί καταλλήλων “υποθεμάτων”. Για το μαγνητικό πεδίο το υπόθεμα είναι ένα κινούμενο ηλεκτρικό φορτίο (ηλεκτρικό ρεύμα).Τα μαγνητικά πεδία ανεξαρτήτως συχνότητας περιγράφονται με τις εξισώσεις του Maxwell. Στις εξισώσεις αυτές η μαγνητική επαγωγή Β και η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου Ε εμφανίζονται ως αλληλένδετα μεγέθη. Στις χαμηλές όμως συχνότητες, όπως είναι η συχνότητα των 50Hz, δεν υπάρχει πρακτικά ζεύξη μεταξύ των πεδιακών μεγεθών Β και Ε. Στις συχνότητες αυτές με το πολύ μεγάλο μήκος κύματος (6000km για τη συχνότητα των 50Hz) δεν υπάρχει ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, αλλά δύο ανεξάρτητα πεδία, το μαγνητικό και το ηλεκτρικό πεδίο. Η ένταση του ηλεκτρικού ρεύματος προκαλεί το μαγνητικό πεδίο, χαρακτηριστικό μέγεθος του οποίου είναι η μαγνητική επαγωγή Β, με μονάδα μετρήσεως το μΤ (μίκρο-Tesla) ή το mG (μίλι-Gauss, 1μΤ=10mG). Δεν είναι η υψηλή τάση ή η μεγάλη ένταση του ρεύματος τα μεγέθη που θα μπορούσαν να έχουν επίπτωση στον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά το ηλεκτρικό και το μαγνητικό πεδίο. Τα δύο αυτά πεδία εξαρτώνται από πολλές παραμέτρους. Μικρές εντάσεις ρεύματος σε συνδυασμό με μικρές αποστάσεις, όπως είναι οι αποστάσεις μεταξύ ηλεκτρικών συσκευών και ανθρώπων στα σπίτια, προκαλούν μαγνητικά πεδία, τα οποία είναι πολλές φορές μεγαλύτερα από εκείνα που οφείλονται στις εναέριες γραμμές, όπου υπάρχουν μεγάλες εντάσεις αλλά και μεγάλες αποστάσεις.

Σαν μοντέλο συμπεριφοράς καθορίσθηκε και μελετήθηκε η γαλή(γάτα), η οποία είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων ότι αρέσκεται να κάθεται πάνω σε γεωπαθογόνους κόμβους, να φορτίζεται αρνητικά (2) και κατόπιν να αποδίδει (3)  στη φύση αυτή την αρνητική ενέργεια, μετακινούμενη εκτός γεωπαθητικών περιοχών, ιδιαίτερα στον ήλιο, λειτουργώντας σαν ένας οργανικός φορτιστής (2) αρνητικής ενέργειας αλλά και αποφορτιστής (3) συγχρόνως.  Ιστορικά πάντως οι αιγύπτιοι είχαν θεοποιήσει τη γαλή κατά την περίοδο της ακμής του γνωστού πολιτισμού τους. Ο λαός αυτός, όπως και οι Κινέζοι λάτρευαν βέβαια ‘θεούς’ οι οποίοι ήσαν πρόδηλα αρνητικοί από πλευράς ενέργειας, όπως φαίνεται και από τον όφι (κόμπρα) που ήταν το βασικό σύμβολο των θεών τους. Ο όφις βέβαια στο χριστιανισμό είναι ο διάβολος, η λευκή θετική οντότητα (αρχάγγελος) που επέλεξε να μεταστραφεί σε σκοτεινή ύπαρξη και να κυβερνά την αρνητική ενέργεια.  Η ίδια σκοτεινή οντότητα, ο διάβολος δηλαδή, κυβερνούσε και στην αρχαία Ελλάδα με την ονομασία ‘Δίας’, από το ‘δια-χωρισμό-ς, ενέργεια που κατάφερε να κάνει στον άνθρωπο και να τον συμπαρασύρει σε αυτόν τον υλικό κόσμο.   Το όπλο (τεχνογνωσία χρήσης) του ‘Δία’ ήταν ο κεραυνός, ο οποίος συνδέεται βέβαια με τον ηλεκτρισμό και τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Τον κεραυνό όμως δάμασε ο περίφημος Σέρβος εφευρέτης του ηλεκτρισμού ουσιαστικά ο Νίκολα Τέσλα, χρησιμοποιώντας τον πολλάκις ώστε να ηλεκτροδοτεί τεράστιες σε μέγεθος πόλεις και περιοχές. Η μικρή αυτή παρένθεση συσχετίζει το υλικό με το άυλο, δίνοντας κάποιες κατευθύνσεις όσον αφορά τον επηρεασμό αυτού που εμείς σήμερα ονομάζουμε ‘τεχνολογία’ από άυλες μη ανθρώπινες οντότητες.  Ο μύθος του κουτιού της Πανδώρας.  Νους (Αδάμ –άρρεν – άρσεν) – Ψυχή(Εύα – θήλυ –γυνή) , Γιν και Γιάν και πολλά άλλα προσωνύμια έχουν δοθεί στην θετική και αρνητική ενέργεια, μέρος της οποίας είναι και τα μαγνητικά πεδία χαμηλών συχνοτήτων και τα φαινόμενα που παραπάνω αναφέρθηκαν, που υπάρχει διάχυτη στο σύμπαν και την οποία η σημερινή ανθρωπότητα τα αγνοεί σχεδόν πλήρως.  

Την ίδια φιλοσοφία προσπαθήσαμε να μεταφέρουμε με τη μεθοδολογία που παρακάτω θα αναπτυχθεί χρησιμοποιώντας όχι το ζώο γαλή, αλλά μηχανή που σχεδιάσαμε και αναπτύξαμε στο εργαστήριο.

Τα πειράματα διήρκεσαν τέσσερα χρόνια και χρησιμοποιήθηκαν σε αυτά τέσσερα κατοικίδια (1) της κατηγορίας αυτής, ένα πρώτης γενιάς (μητέρα), δύο δεύτερης γενιάς(κόρες) και ένα τρίτης γενεάς(εγγονή της πρώτης, κόρη μίας από τις δεύτερης).  Τα κατοικίδια (1) ζούσαν μαζί με οικογένεια τεσσάρων ατόμων, δύο μεσήλικες και δύο έφηβοι άρρενες, τέκνα των πρώτων, όλο το παραπάνω διάστημα σε οροφοδιαμέρισμα 100 τ.μ. πρώτου ορόφου πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας, στην Ελλάδα. Στο διαμέρισμα αυτό  διαπιστωμένα μετρήθηκε ύπαρξη γεωπαθογόνου κόμβου, που οφείλετο σε μαγνητικό κενό (πιθανότατα παλαιό πηγάδι) που υπήρχε κάτω από τη γη (2) , ακριβώς κάτω από την κρεβατοκάμαρα.  σε μία από τις τρεις κρεβατοκάμαρες της οικίας, το δε ζεύγος που κοιμόταν εκεί είχε εκφράσει παράπονα για όχι καλό ύπνο, κεφαλαλγίες και συναφή φαινόμενα μη οφειλόμενα σε παθολογικά αίτια. Το ίδιο αυτό ζεύγος ανθρώπων όταν μετακόμιζε στην εξοχική κατοικία δεν είχε κανένα τέτοιο σύμπτωμα. Η ύπαρξη του γεωπαθογόνου κόμβου έγινε από μικροηλεκτρονικό σύστημα το οποίο έχει την ικανότητα εντοπισμού του φαινομένου αυτού και το οποίο έχουμε αναπτύξει σαν μέθοδο και σαν σύστημα. Για τα παραπάνω μας έχει αποδοθεί από 7-11-2005 το με αριθμό καταχώρησης 20050100549 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τον ΟΒΙ.  Οι τέσσερις αυτές γάτες (1) για διάστημα 3 μηνών κατ’ έτος (τους μήνες Ιούλιο έως Σεπτέμβριο και Απρίλιο) ζούσαν ελεύθερες σε εξοχική οικία σε κτήμα τριών στρεμμάτων, 400 μέτρα από τη θάλασσα δίπλα σε ξεροπόταμο και σε δενδρόφυτη από υψηλά δένδρα (πλατάνια) περιοχή.

 Η συμπεριφορά των τεσσάρων τετράποδων, τα οποία μεγάλωναν με την οικογένεια, ήταν πολύ συγκεκριμένη όλο αυτό το διάστημα.  Όλες οι γάτες αρέσκοντο να κοιμούνται σε συγκεκριμένο τμήμα του κρεβατιού (6) που ήταν στην συγκεκριμένη κρεβατοκάμαρα. Ακόμη και αν ήταν ξαπλωμένο το ζευγάρι οι γάτες πήγαιναν στο ίδιο σημείο, και ξάπλωναν (φόρτιση (2)) πάνω στη γυναίκα που ήταν εκεί ξαπλωμένη. Υπάρχει πλήθος φωτογραφικών ντοκουμέντων που δείχνει αυτή τη συσσώρευση των τετράποδων. Σε ανύποπτο διάστημα οι γάτες (1)  έβγαιναν  στο μπαλκόνι (23) του διαμερίσματος και καθόντουσαν ξαπλωμένες στον ήλιο (4) για αρκετό διάστημα ώστε να αποφορτισθούν (3).

Ουσιαστικά η προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος των φαινομένων αυτών στο συγκεκριμένο δωμάτιο του ζευγαριού, ήταν το έναυσμα για την δημιουργία κάποιου συστήματος που θα επίλυε με χρήση μηχανής το πρόβλημα και τελικά οδήγησε σε αυτή την εφεύρεση. Ένα μοντέλο προσομοίωσης που πλησιάζει αυτό της γαλής είναι αυτό (σχήμα 10) του κλασικού φυσητήρα (24)  που χρησιμοποιούν οι σιδηρουργοί.  Όταν τα στελέχη (25) του φυσητήρα (24) ανοίξουν (σχήμα 11) ο αέρας (26) εισέρχεται στο εσωτερικό (27) του, ισχύοντος του νόμου του Μπερνούλι όσον αφορά την ταχύτητα εισόδου.   Στο μοντέλο αυτό ο αέρας παίζει το ρόλο των ασθενών μαγνητικών πεδίων (8) και ο φυσητήρας το ρόλο της μηχανής.  Η  μηχανική λειτουργία (τεχνολογική στάθμη) του φυσητήρα αφορά την χρήση κατάλληλου αεροστεγούς περιτυλίγματος (28) που έχοντας ελαστικότητα μπορεί να αυξάνει το χώρου στο εσωτερικό (27) του φυσητήρα  εξαναγκάζοντας τον αέρα (26) να εισέρχεται σε αυτόν.  Η έξοδος του αέρα γίνεται πάλι από το σημείο εισόδου (29) (σχήμα 12) του φυσητήρα, με την αντίστροφη χρειροκίνητη διαδικασία, πράγμα που όμως στη δική μας περίπτωση δεν θα ήταν επιθυμητό να συμβαίνει.  

Το υπό σχεδιασμό (σχήμα 14) δικό μας σύστημα (30) θα πρέπει να λειτουργεί με βάση την αρχή του φυσητήρα (33), να είναι μηχανικό και εύκολο στη χρήση του, να τοποθετείται  εύκολα στην περιοχή του γεωπαθογόνου κόμβου (8), να ‘έλκει’ (32) με κάποιο τρόπο τα χαμηλής συχνότητας γεωπαθογόνα μαγνητικά πεδία (31), σε μία χοάνη – μονωτή (34), ώστε να μη μπορούν αυτά (35) να διαφύγουν σε άλλες κατευθύνσεις, παρά μόνο σε μία επιθυμητή. Η αρχική σκέψη ήταν να παγιδεύσουμε με κάποιο τρόπο τα πεδία αυτά (35) στη μηχανή , αλλά ούτε τεχνογνωσία υπάρχει σε αυτό τον τομέα ούτε κάποιο υλικό μέσο υπάρχει που να το πραγματοποιεί, εκτός από ζωντανούς οργανισμούς όπως η γαλή. Και πάλι όμως τα αποτελέσματα από τον ‘βιολογικό καθαρισμό’ των ασθενών μαγνητικών πεδίων που προκαλούν γεωπαθογόνους κόμβους, που τα συμπαθή αυτά τετράποδα είναι από τη φύση προικισμένα να κάνουν, έχουν το  μειονέκτημα της προσορινότητας. Όταν η γαλή απομακρυνθεί από το γεωπαθογόνο κόμβο αυτός συνεχίζει το καταστροφικό έργο του, ‘ροκανίζοντας, αργά αλλά σταθερά την υγεία των ανθρώπων που θα βρεθούν πλησίον του.    Η μόνη λύση πλέον ήταν η μηχανή μας να κατευθύνει συνεχώς τη ροή των ασθενών μαγνητικών πεδίων σε άλλη περιοχή, αποδυναμόνωντας συνεχώς το γεωπαθογόνο κόμβο και  κάνοντάς τον ανίκανο να επιδρά καταστροφικά στον άνθρωπο.  

Η προδιαγραφή της σχεδιαζόμενης μεθόδου (σχήμα 15) αλλά και του συστήματος – μηχανής, τροποποιήθηκε βάσει των ανωτέρω και προδιαγράφηκε   ως εξής : H μηχανή μας (30) θα έπρεπε να τοποθετείται πάνω στον γεωπαθογόνο κόμβο (8)  να ‘συσπάται’ ενεργειακά (33) ώστε να μπορεί να ‘έλκει’ (32) το ασθενούς συχνότητας μαγνητικό πεδίο (31) μέσα στη μονωτική (34) χοάνη της και κατόπιν σε δεύτερο χρόνο ‘επανασυσπώμενη’ (38) να το ‘εκτονώνει’ (36) προς την αντίθετη κατεύθυνση (37). Στο σχήμα 15 φαίνεται το απλό αυτό μοντέλο και η όλη σχεδιαστική φιλοσοφία στην οποία καταλήξαμε
: Αποπύκνωση των ασθενών μαγνητικών πεδίων που προκαλούν γεωπαθογόνους κόμβους, με τη μέθοδο της συνεχούς μετάγγισης και εκτροπής τους.    Αυτό γιατί όπως φαίνεται και από το σχήμα που διεθνώς χρησιμοποιείται για να παραστήσει τους κόμβους (σχήμα 22) αυτούς, τα πεδία χαμηλής συχνότητας που προκαλούν τους γεωπαθογόνους κόμβους (8) είναι ουσιαστικά μαγνητικές δίνες (57) συνεχώς στροβιλιζόμενες πέριξ μίας συγκεκριμένης γραμμής (58) που καταλήγει στο εσωτερικό της γης (10).   Θα μπορούσε κανείς να τα χαρακτηρίσει μικρούς, ανεπαίσθητους, ‘μαγνητικούς τυφώνες’ ή μάλλον ‘μαγνητικούς θύσανους’ χαμηλής όμως συχνότητας. Μέσα στο μαγνητικό αυτό ‘τυφώνα’ κινούνται συνεχώς φωτόνια τα οποία προκαλούν και ηλεκτρικά φαινόμενα, παγιδευμένη κοσμική ακτινοβολία και άλλα σωματίδια.

Η μέθοδος που θα έπρεπε να ακολουθηθεί ώστε να συντελεσθεί η διαδικασία ‘ραφιναρίσματος’  των δυναμικών γραμμών του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων καθορίσθηκε όπως παρακάτω : 

1.      Εντοπισμός του γεωπαθογόνου κόμβου.

     2. Τοποθέτηση πάνω σε αυτόν της μηχανής αποπύκνωσης των δυναμικών γραμμών του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων.

3.             3. Εφελκισμός των δυναμικών γραμμών του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων στο στόμιο εισόδου της μηχανής .

     4. Είσοδος των δυναμικών γραμμών του γεοπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων στο κωνικό σχήματος εσωτερικό της μηχανής όπου θα αποσταθεροποιείται η τροχιακή συμπεριφορά των φωτονίων που προκαλούν τις δυναμικές γραμμές του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων. 

     5. Εν συνεχεία αποσυντονισμός των παραμέτρων τροχιακής κίνησης των φωτονίων που προκαλούν τις δυναμικές γραμμές του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων.

     6.  Συνεχής κατευθυντική επίδραση και αποφυγή διαφυγής από το εσωτερικό της μηχανής των δυναμικών γραμμών του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων.

     7. Αποβολή  των αποσυντονισμένων φωτονίων που προκαλούσαν το  γεωπαθογόνο μαγνητικό πεδίο χαμηλών συχνοτήτων.

Η παραπάνω μεθοδολογία μεταφέρθηκε στην ανάπτυξη κατάλληλου συστήματος – μηχανής το οποίο σχεδιάσθηκε για την αποπύκνωση των ασθενών μαγνητικών πεδίων που προκαλούν γεωπαθογόνους κόμβους στο εργαστήριο. Σαν συστατικά της μηχανής χρησιμοποιήθηκαν (σχήμα 17)  :

Ένα κάτοπτρο (42) στο στόμιο εισόδου της μηχανής (30) για εστιασμό των φωτονίων σε συγκεκριμένη εστία πάνω στην οποία τοποθετήθηκε ένας μετρίου μεγέθους μικροκρύσταλλος (43). Στη βάση του μικροκρύσταλλου τοποθετήθηκαν δύο κυλινδρικού σχήματος πηνία, ένα εξωτερικό (44) και ένα στο εσωτερικό του (45) όχι όμως συμβατικής μορφής, καθότι αυτά απαιτούν μεγάλη διαφορά δυναμικού για να λειτουργήσουν. Τα πηνία αυτά τοποθετήθηκαν αντίστροφα το ένα ως προς το άλλο, πάνω σε ένα μαγνήτη (47) ειδικής κατασκευής που φέρει οπλισμό εξωτερικά (46).  Όλα αυτά περικλείονται από ειδικής κατασκευής μονωτικό υλικό περίβλημα (37) κωνικού σχήματος το οποίο και συγκρατεί σταθερά τα παραπάνω συστατικά της μηχανής μεταξύ τους.

  Η μηχανή αυτή δεν απαιτεί ηλεκτρική ή άλλη εξωτερική παροχή ενέργειας για να λειτουργήσει λόγω της ιδιομορφίας των πηνίων που χρησιμοποιεί σε συνδυασμό με τις μοναδικές ιδιότητες του μικροκρυστάλλου.  Η κινητήρια δύναμή της είναι ο οπλισμένος (46) μαγνήτης (47) ο οποίος δημιουργώντας μαγνητικό πεδίο ενεργοποιεί τα δύο αντίστροφα λειτουργούντα πηνία αλλά και τον μικροκρύσταλλο. Ο μικροκρύσταλλος (43) δημιουργεί (σχήμα 19) ιδιαίτερες ταλαντώσεις λειτουργώντας σαν χρονιστής για το υπόλοιπο σύστημα. Παίζει το ρόλο του οιακιστή, δίνοντας το ρυθμό στα δύο αντίρροπα πηνία που είναι οι κωπηλάτες. Ο μαγνήτης (47) αυτός λόγω της ιδιομορφίας του και εξ αιτίας του οπλισμού (46) που τον περιβάλλει έχει την ικανότητα να αλληλεπιδρά με τα μαγνητικά πεδία χαμηλών συχνοτήτων που προκαλούν τους γεωπαθογόνους κόμβους (8), εφελκύοντάς (32) τα φωτόνια (31) που προκαλούν το γεωπαθογόνο κόμβο προς αυτόν. Όταν τα γεωπαθογόνα στοιχεία (φωτόνια (31) και στοιχεία κοσμικής ακτινοβολίας)  κινηθούν προς τον μαγνήτη (47) θα περάσουν μέσα από το κάτοπτρο (42) , θα αναγκασθούν να εστιαστούν, λόγω της κατασκευής του μονωτικού κωνικού (34) περιβλήματος της μηχανής (30) , αυξάνοντας την ταχύτητά τους στο στόμιο εισόδου (42) της λόγω του θεωρήματος του Μπερνούλι (το ‘στένωμα’ της εισόδου της μηχανής στην περιοχή του κατόπτρου, αντισταθμίζεται μηχανικά με αύξηση της ταχύτητας των φωτονίων ώστε η ροή – παροχή του συστήματος να παραμείνει σταθερή) και θα παρασυρθούν μέσα στα δύο αντίρροπα πηνία.    Η αντίρροπη δράση των πηνίων δημιουργεί δύο διαφορετικές και αντίστροφες κατευθύνσεις περιστροφής οπότε άλλα φωτόνια πολώνονται δεξιόστροφα (53) και άλλα (54) αριστερόστροφα , ακολουθώντας την κατεύθυνση του πεδίου που το δεξιόστροφο (51) ή αριστερόστροφο  (52) πηνίο δημιουργούν. Αυτή η διπλή αντίστροφη πόλωση των φωτονίων προκαλεί την αποσταθεροποίησή τους από  το ‘μητρικό’ άξονα (58) περιστροφής τους. Στη συνέχεια τα δύο αυτά διαφορετικά και αντίρροπα ρεύματα των αποσταθεροποιημένων φωτονίων κινούνται ελκόμενα προς το εσωτερικό του οπλισμένου (46) μαγνήτη  όπου λόγω περιστροφής τους (56) περί τον πυρήνα (47)  του μαγνήτη αποσυντονίζονται τελείως από την δύναμη (8) που τα κινούσε στο αρχικό μαγνητικό πεδίο και προκαλούσε το γεωπαθογόνο κόμβο, εκτοξευόμενα (48)  προς την κατεύθυνση (55) της γης σε κυκλικές τροχιές. Βέβαια το αρχικό μαγνητικό πεδίο ή ‘μαγνητικός τυφώνας’ που προκαλεί το γεωπαθογόνο κόμβο δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να ‘έλκει ‘ και να παγιδεύει φωτόνια και στοιχεία κοσμικής ακτινοβολίας από το περιβάλλον, αλλά η χρήση της μηχανής (30) λειτουργεί αποσυντονιστικά και αποσταθεροποιητικά για τη δίνη (8) αυτή των φωτονίων (57), οπότε ουσιαστικά δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσει ο γαιωπαθογόνος κόμβος  βλαπτικά για την υγεία του ανθρώπου.     

H λειτουργία του οπλισμένου (46) μαγνήτη (47) φαίνεται στο σχήμα 24. Ένας (σχήμα 23) κοινός μαγνήτης (61)  δημιουργεί γύρω του ελλειπτικές δυναμικές γραμμές (59) όπως στο σχήμα. Ο  συγκεκριμένος οπλισμός (46) δημιουργεί στο μαγνήτη (47) της μηχανής (30) πεδίο που κινεί συνεχώς στρεπτικά (60) τις δυναμικές γραμμές τους.   

Συμπερασματικά η μηχανή (30) λειτουργεί συνεχώς,  σε πέντε επίπεδα δράσης.

   1^ο επίπεδο (61) :  Έλξη των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων στο στόμιο εισόδου (κάτοπτρο) της μηχανής.

 2^ο επίπεδο (62) : Είσοδος των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων στο στόμιο εισόδου (42) της μηχανής, εξαναγκασμός σε αύξηση της ταχύτητάς τους λόγω του θεωρήματος του Μπερνούλι και εγκλωβισμός τους στο κωνικού σχήματος μονωτικό εσωτερικό της μηχανής.  

3^ο επίπεδο (63) : Αποσταθεροποίησή των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας λόγω της η διπλής αντίστροφης πόλωσης που προκαλείται στο ‘μητρικό’ άξονα (58) περιστροφής τους από τα δύο αντίρροπα πηνία. 

 4^ο επίπεδο (64) :   Αποσυντονισμός των παραμέτρων τροχιακής κίνησης των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας που προκαλείται από τις δυναμικές γραμμές του οπλισμένου (46) μαγνήτη (47). 

 5^ο επίπεδο (65) : Αποβολή και εκτόξευση (48)  προς την κατεύθυνση (55) της γης των αποσυντονισμένων φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας που προκαλούσαν το  γεωπαθογόνο μαγνητικό πεδίο χαμηλών συχνοτήτων.

Οι λειτουργίες που κάνουν τα επί μέρους συστατικά της μηχανής είναι :

Kάτοπτρο. Συγκεντρωτής και επιταχυντής φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων.

Ταλαντωτής. Ενεργοποιητής και ρυθμοδότητης (χρονιστής) των δύο πηνίων αντίρροπης ενέργειας.

Αντίρροπα, μη συμβατικά (ειδικής κατασκευής) πηνία. Αποσταθεροποιούν τις τροχιές των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων, προκαλώντας διπλή αντίστροφη πόλωση σε αυτά και προκαλώντας την αποσταθεροποίησή τους από  το ‘μητρικό’ άξονα (58) περιστροφής τους.

Οπλισμένος μαγνήτης. Έλξη των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του μαγνητικού πεδίου (‘μαγνητικού τυφώνα’) που προκαλεί το γαιωπαθογόνο κόμβο.  Τελικός αποπυκνωτής φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων. Αποβολή και εκτόξευση (48)  προς την κατεύθυνση (55) της γης των αποσυντονισμένων και αποσταθεροποιημένων από τα αίτια δημιουργίας της μαγνητικής δίνης (γεωπαθογόνο μαγνητικό πεδίο χαμηλών συχνοτήτων) φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας .Μονωμένο ηλεκτρομαγνητικά κωνικό κέλυφος (34). Εγκλοβιστής και κατευθυντήρας φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του μαγνητικού πεδίου (‘μαγνητικού τυφώνα’) που προκαλεί το γαιωπαθογόνο κόμβο.  Το μηχανικό (30) αυτό μοντέλο (σχήμα 16) αν και μπορεί να λειτουργεί συνεχώς απαιτείται κατά διαστήματα η απομάκρυνσή του από τον γεωπαθογόνο κόμβο και η απόθεσή του για μία ημέρα περίπου εκτός οικίας, στη φύση (κατά προτίμηση στον ήλιο (4)), διότι παρά το ότι οι βλαβερές ακτινοβολίες (5)  διασπώνται (40) και διαχέονται (41) προς τη γη, πάντα θα παραμένουν μέσα στη μηχανή φωτόνια, διασπασμένα στοιχεία κοσμικής ακτινοβολίας και τυχόν άλλες παραμένουσες αρνητικές ακτινοβολίες (39).

Το πρόβλημα που επιλύεται με την εφεύρεση (μέθοδο και σύστημα – μηχανή) είναι  η διάσπαση γνωστών άγνωστων σωματιδίων(φωτόνια,  στοιχεία κοσμικής ακτινοβολίας κλπ) που εγκλοβίζονται  σε μαγνητικά πεδία (‘μαγνητικοί τυφώνες’ ή ‘μαγνητικές δίνες’) που δημιουργούν αέναους ενεργειακά  γεωπαθογόνους κόμβους και προκαλούν πολλαπλές και ύπουλες διαγνωστικά βλάβες στην υγεία των ανθρώπων και των ζώων.  Θεωρούμε αβίαστα ότι η εφεύρεση αυτή κινείται στη σωστή κατεύθυνση και αποτελεί ένα πρώτο βήμα και ίσως τον οδηγό για την ανάπτυξη ισχυρότερων μηχανών που στο εγγύς  μέλλον θα καταφέρνουν να εξουδετερώνουν πλήρως τα γεωπαθητικά μαγνητικά πεδία χαμηλών συχνοτήτων.   Πρόκειται για εύκολη, φορητή  κατασκευή, μικρού σχετικά μεγέθους και κόστους, λειτουργούσα συνεχώς χωρίς την παροχή εξωτερικής ενέργειας , παρά μόνο με τη χρήση ενός μικρού μαγνήτη. 

Η εφεύρεση περιγράφεται παρακάτω, με αναφορά στα συνημμένα σχέδια στα οποία συνοπτικά το σχήμα 1 περιγράφει το μοντέλο λειτουργίας στο πείραμα κατανόησης του τρόπου φόρτισης και αποφόρτισης των γατών.

Στο σχήμα 2 φαίνεται σκαρίφημα του ‘σπειρογράφου’ ενώ στο σχήμα 3 αντίστοιχο  σκαρίφημα φωτογραφίας που απεικονίζει μη ορατές μορφές ζωής.

Το σχήμα 4 παριστά τη γη με το ‘πλάσμα’ , ενώ στο σχήμα 5 παρίσταται ο γαλαξίας μας με το ασθενές μαγνητικό πεδίο του.

Στο σχήμα 6  φαίνεται σκαρίφημα ανθρώπου με τη ζώνη βιοενεργιακού πεδίου.

Στο σχήμα 7 φαίνεται σκαρίφημα με το τετράπλευρο δικτύωμα του πλέγματος Hartmann. Στο σχήμα 8 υπάρχει σκαρίφημα με μοντέλο εδάφους με πλέγμα Hartmann.

Στο σχήμα 9 παρίσταται ο πλανήτης μας σαν νοητός μαγνήτης. Ένα μοντέλο προσομοίωσης, αυτό του φυσητήρα φαίνεται στα  σχήματα 10, 11 και 12. Στο σχήμα 13 φαίνεται η θέση τοποθέτησης της μηχανής, ενώ στο σχήμα 14 φαίνεται το υπό σχεδιασμό σύστημα – μηχανή που πρέπει να λειτουργεί με βάση την αρχή του φυσητήρα.

Στο σχήμα 15 φαίνεται ο τρόπος δράσης του ιδεατού ‘σύστημα – μηχανή’. Στο σχήμα 16 φαίνεται η διαδικασία αποφόρτισης του μηχανικού μοντέλου. Στο σχήμα 17 φαίνονται τα συστατικά της μηχανής.  

Στο σχήμα 18 φαίνεται ολοκληρωμένη η μηχανή, ενώ στο σχήμα 19 υπάρχει σκαρίφημα με μοντέλο λειτουργίας της μηχανής. Στο σχήμα 20 υπάρχει σκαρίφημα του οπλισμένου μαγνήτη ενώ στο σχήμα 21 υπάρχει σκαρίφημα της διάσπασης και αποσυντονισμού των φωτονίων. Στο σχήμα 22 φαίνονται τα πεδία χαμηλής συχνότητας που προκαλούν τους γεωπαθογόνους κόμβους, ενώ  στα σχήματα 23 και 24 η διαφορά κοινού και οπλισμένου μαγνήτη. Τέλος στο σχήμα 25 παρίστανται τα πέντε επίπεδα δράσης της μηχανής (30).

Πιο αναλυτικά στο σχήμα 1 υπάρχει σκαρίφημα με το μοντέλο λειτουργίας που συμμετείχαν στο πείραμα κατανόησης του τρόπου φόρτισης και αποφόρτισης των γατών (1). Διακρίνεται το τμήμα του κρεβατιού (6) που ήταν ο μαγνητικός γεωπαθογόνος κόμβος (8) με το πλέγμα HARTMANN (7) στην συγκεκριμένη κρεβατοκάμαρα. Η φόρτιση (2) της γάτας (1) και το μπαλκόνι (23) του διαμερίσματος (9) που οι γάτες καθόντουσαν ξαπλωμένες στις ακτίνες (5) του ήλιου (4) για αρκετό διάστημα ώστε να αποφορτισθούν (3).

Στο σχήμα 2 φαίνεται σκαρίφημα του επονομαζόμενου από τη γνωστή φωτογραφία της ΝΑSA, ‘σπειρογράφου’ ενώ στο σχήμα 3 αντίστοιχο  σκαρίφημα φωτογραφίας που απεικονίζει μη ορατές μορφές ζωής, μεγέθους περίπου ανθρώπινης παλάμης, στην ακριβή μορφή των υλικών γαλαξιών και αστρικών νεφελωμάτων.

Το σχήμα 4 παριστά τη γη (10) να περιβάλλεται από το ‘πλάσμα’ (11) , που φέρει ένα τεράστιο παραβολικού τύπου κυλινδρικό σωλήνα (12) στο κέντρο του. Η ‘είσοδος’ του ενός άκρου του παραβολικού κυλινδρικού σωλήνα είναι η περιοχή της Ινδονησίας (18) και η ‘έξοδός’ του αντιδιαμετρικά της γης η περιβόητη περιοχή του τριγώνου των Βερμούδων (19). Στο σχήμα 5 παρίσταται ο γαλαξίας (13) μας να έχει ένα ασθενές μαγνητικό πεδίο (14), κατά μήκος των σπειροειδών βραχιόνων του.

Στο σχήμα 6  φαίνεται σκαρίφημα ανθρώπου (15) στην οποία είναι ευδιάκριτη  η ζώνη βιοενεργιακού (εστιγμένη γραμμή) πεδίου (16) που αναπτύσσεται γύρω από το ανθρώπινο σώμα.  

Στο σχήμα 7 φαίνεται σκαρίφημα με τις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες, οι οποίες σχηματίζουν το τετράπλευρο δικτύωμα (7) του πλέγματος Hartmann. Στα σημεία που διασταυρώνονται (17) οι γραμμές δημιουργούνται γεωπαθογόνοι κόμβοι (8).

Στο σχήμα 8 υπάρχει σκαρίφημα με μοντέλο εδάφους (20) κάτω από το οποίο περνάει υπόγειο ποτάμι (21). Το πλέγμα Hartmann ή γεωπαθογόνοι κόμβοι (8), υπάρχουν στη συμβολή μιας υπόγειας φλέβας ύδατος (21) και μιας μαγνητικής γραμμής (7) του πλέγματος Hartmann που τέμνονται (17). Στο σχήμα 9 παρίσταται ο πλανήτης μας (10) σαν ένας νοητός μαγνήτης (14) και «μαγνητικός κομήτης», που περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του.

Ένα μοντέλο προσομοίωσης που πλησιάζει αυτό της γαλής φαίνεται στο  σχήμα 10. Ο κλασικός φυσητήρας (24) σιδηρουργού. Όταν τα στελέχη (25) του φυσητήρα (24) ανοίξουν (σχήμα 11) ο αέρας (26) εισέρχεται στο εσωτερικό (27) του με τη βοήθεια κατάλληλου αεροστεγούς περιτυλίγματος (28) που έχοντας ελαστικότητα μπορεί να αυξάνει το χώρου στο εσωτερικό (27) του φυσητήρα  εξαναγκάζοντας τον αέρα (26) να εισέρχεται σε αυτόν. Η έξοδος του αέρα γίνεται πάλι από το σημείο εισόδου (29) και φαίνεται στο σχήμα 12. 

 

Στο σχήμα 13 φαίνεται η θέση τοποθέτησης της μηχανής (30) στο κέντρο του τετράπλευρου δικτυώματος (7) του πλέγματος Hartmann. Στα σημεία που διασταυρώνονται (17) οι γραμμές δημιουργούνται γεωπαθογόνοι κόμβοι (8). Στο σχήμα 14 φαίνεται το υπό σχεδιασμό σύστημα – μηχανή (30) που πρέπει να λειτουργεί με βάση την αρχή του φυσητήρα (33), να τοποθετείται  εύκολα στην περιοχή του γεωπαθογόνου κόμβου (8), να ‘έλκει’ (32) με κάποιο τρόπο τα χαμηλής συχνότητας γεωπαθογόνα μαγνητικά πεδία (31), σε μία χοάνη – μονωτή (34), και τα εγκλοβισμένα φωτόνια (35).

Στο σχήμα 15 φαίνεται το σύστημα – μηχανή (30) να τοποθετείται πάνω στον γεωπαθογόνο κόμβο (8)  να ‘συσπάται’ ενεργειακά (33), να ‘έλκει’ (32) το ασθενούς συχνότητας μαγνητικό πεδίο (31) μέσα στη μονωτική (34) χοάνη της και  ‘επανασυσπώμενη’ (38) να το ‘εκτονώνει’ (36) προς την αντίθετη κατεύθυνση (37). Στο σχήμα 16 φαίνεται η διαδικασία αποφόρτισης του μηχανικού (30) μοντέλου στον ήλιο (4), οι βλαβερές ακτινοβολίες (5) που διασπώνται (40) και διαχέονται (41) προς τη γη, και οι περαμένουσες μέσα στη μηχανή αρνητικές ακτινοβολίες (39).

Στο σχήμα 17 φαίνονται τα συστατικά της μηχανής. Το κάτοπτρο (42) στο στόμιο εισόδου της μηχανής (30), ο μικροκρύσταλλος (43), τα δύο κυλινδρικού σχήματος πηνία, ένα εξωτερικό (44) και ένα στο εσωτερικό του (45), ο μαγνήτης (47) ειδικής κατασκευής που φέρει οπλισμό εξωτερικά (46) με το σύμβολο (48) της γείωσης, το ειδικής κατασκευής μονωτικό υλικό περίβλημα (37) κωνικού σχήματος. Στο σχήμα 18 φαίνεται η μηχανή με τα συστατικά της, το κάτοπτρο (42), τον οπλισμένο (46) μαγνήτη (47), το μικροκρύσταλλο (43), τα δύο αντίρροπα πηνία ( 44 και 45) και το μονωτικό κέλυφός της (34).

Στο σχήμα 19 υπάρχει σκαρίφημα με μοντέλο λειτουργίας της μηχανής. Ο μικροκρύσταλλος (43) δημιουργεί ιδιαίτερες ταλαντώσεις (50). Τα φωτόνια (31) του γεωπαθογόνου κόμβου (8) πολώνονται άλλα δεξιόστροφα (53) και άλλα (54) αριστερόστροφα , ακολουθώντας την κατεύθυνση του πεδίου που το δεξιόστροφο (51) ή αριστερόστροφο  (52) πηνίο δημιουργούν. Αυτή η διπλή αντίστροφη πόλωση των φωτονίων προκαλεί την έλξη (32) και τελικά αποσταθεροποίησή τους από  το ‘μητρικό’ άξονα (38) περιστροφής τους και την  εκτόξευσή (48) τους  προς την κατεύθυνση (55) της γης.

Στο σχήμα 20 υπάρχει σκαρίφημα του οπλισμένου (46) μαγνήτη  όπου λόγω περιστροφής τους (56) τα φωτόνια περί τον πυρήνα (47)  του μαγνήτη αποσυντονίζονται.        

Στο σχήμα 21 υπάρχει σκαρίφημα της διάσπασης και αποσυντονισμού των φωτονίων (31). H μηχανή (30) τοποθετείται κάτω από γεωπαθογόνο κόμβο (8)  και τα φωτόνια διέρχονται μέσα από το κάτοπτρο (42), τον μικροκρύσταλλο (43), τα πηνία (44), το μαγνήτη (46), εξερχόμενα διασπασμένα (48) από τη βάση του ειδικής κατασκευής μονωτικού υλικού περιβλήματος (34) κωνικού σχήματος. Στο σχήμα 22 φαίνονται τα πεδία χαμηλής συχνότητας που προκαλούν τους γεωπαθογόνους κόμβους (8) και είναι ουσιαστικά μαγνητικές δίνες (57) συνεχώς σροβιλιζόμενες πέριξ μίας συγκεκριμένης γραμμής (58) που καταλήγει στο εσωτερικό της γης (10).  

Στο σχήμα 23 ένας κοινός μαγνήτης (61)  δημιουργεί γύρω του ελλειπτικές δυναμικές γραμμές (59). H λειτουργία του οπλισμένου (46) μαγνήτη (47) φαίνεται στο σχήμα 24. Ο  συγκεκριμένος οπλισμός (46) δημιουργεί στο μαγνήτη (47) της μηχανής (30) πεδίο που κινεί συνεχώς στρεπτικά (60) τις δυναμικές γραμμές τους.

  

Τέλος στο σχήμα 25 παρίστανται τα πέντε επίπεδα δράσης της μηχανής (30).   Έλξη (61)των φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας του γεωπαθογόνου μαγνητικού πεδίου χαμηλών συχνοτήτων. Είσοδος (62) των φωτονίων το στόμιο εισόδου (42) της μηχανής. Αποσταθεροποίησή (63) των φωτονίων.    Αποσυντονισμός (64) παραμέτρων τροχιακής κίνησης των φωτονίων που προκαλείται από τις δυναμικές γραμμές του οπλισμένου (46) μαγνήτη (47).    Αποβολή (65) και εκτόξευση (48)  προς την κατεύθυνση (66) της γης των αποσυντονισμένων φωτονίων και στοιχείων κοσμικής ακτινοβολίας.

 ΑΠΟΠΥΚΝΩΤΕΣ ΓΕΩΠΑΘΟΓΟΝΩΝ  ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΩΝ ΤΥΠΟΥ ΣΤΑΓΥΡΟ  , ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ

 

 Στις επόμενες εικόνες φαίνονται κάποια ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ συστήματα αποπύκνωσης των γεωπαθογόνων ακτινοβολιών , που κατασκευάσαμε στα εργαστήριά μας.  Ολες οι συσκευές έχουν ελεγχθεί από το Ινστιτούτο Γεωπαθητικών Ερευνών Κύπρου,    http://www.geoment.e-e-e.gr  και λειτουργούν με άριστα αποτελέσματα.

   

     

 

 PATENT  Publication number: GR 20060100353  Publication date: 2006-6-16        >> Δείτε την ευρεσιτεχνία αυτή